Układ słoneczny
Uran i Neptun, spowite gęstą mglą są potężne, gwałtowne i nieprzewidywalne.Neptun posiada najszybsze wiatry w naszym układzie słonecznym; ma wygląd kuli, pokrytej ciemnymi plamami, które pojawiają się i znikają bez uprzedzenia. Ławica wewnętrznych księżyców Urana pędzi wokół planety, okrążając ją w czasie krótszym niż dzień, a kolizje są nieuniknione. Najbardziej kontrowersyjną z najbardziej odleglejszych planet, a właściwie, już nawet nie planetą jest Pluton.
Pluton został zdegradowany przez część naukowców, którzy twierdzą, że miał on swoją szansę przez długi czas. Wśród naszych planet Pluton był już od dawna uważany za coś nieco innego. Jest on dużo mniejszy, niż reszta, ma największy księżyc w stosunku do swoich rozmiarów; ma także najbardziej nachyloną i spłaszczoną orbitę. Jego orbita ma kształt nieco podobny do jajka. Orbita ta powoduje, że przybliża się on znacząco do Słońca, a następnie bardzo od niego oddala. Ta kosmiczna igła w stogu siana wymykała się łowcom planet przez dziesięciolecia. Ósma planeta, Neptun została odkryta dopiero w 1846 roku. Astronomowie na przełomie stuleci byli przekonani, że w głębokich przestworzach naszego układu słonecznego znajduje się jeszcze dziewiąta planeta.
Wędrowca na niebie
Uważano, że istnieje planeta X, zakłócająca orbity Urana i Neptuna.Zanim znaleziono nieuchwytną planetę minęło sporo czasu. W roku 1930 udało się zarejestrować na zdjęciu obiekt, który wydawał się spełniać przewidywania naukowca sprzed kilkudziesięciu lat.
Odkrycie zostało ogłoszone światu, a obiekt otrzymał oficjalną nazwę - Pluton, lecz nadal zastanawiano się, czy Pluton był planetą X. niektórzy naukowcy twierdzą, że Pluton jest zbyt mały i nie ma wystarczającej masy, by w znaczący sposób zakłócić orbity sąsiadujących z nim gazowych olbrzymów - Urana i Neptuna. Astronomowie zdali wtedy sobie sprawę, że nie ma czegoś takiego, jak planeta X. przewidywania, co do jej istnienia były oparte na niedokładnych oszacowaniach masy Neptuna. Czy mimo tego, iż Pluton nie był planetą X, można go było zaklasyfikować do zbioru planet? Pierwsze znaczenie słowa "planeta' oznaczało wędrowca na niebie, bo to coś, co porusza się względem gwiazd, dlatego też dla starożytnych Greków księżyc był planetą, Słońce było planetą, a Ziemia nią nie była. Gdy tylko zadaliśmy sobie sprawę, że Ziemia krąży wokół Słońca, a księżyc wokół Ziemi, definicja planety ulęgła kolejnej zmianie.
Pluton
Według nowej definicji Ziemia stała się planetą, a Słońce i Księżyc przestały nią być.Zatem istniała grupa sześciu planet, gdy został odkryty uran, potem odkryto Neptuna i w ten sposób mieliśmy siedem, a nawet osiem planet. Chociaż w okresie późniejszym udowodniono, że Pluton jest mniejszy od naszego Księżyca.
Na początku uważano, że jest tak duży, jak Mars, to też odkrycie jego pozwoliło umieścić go w układzie słonecznym, jako dziewiątą planetę. Nikt tak naprawdę się nad tym nie zastanawiał. Był to dziwny obiekt, z rodzaju osobliwych samotników na peryferiach układu słonecznego. Ponieważ nie można go było nazwać niczym innym, nazwano go planetą. Z powodu olbrzymiej odległości od Słońca Pluton został nazwany od rzymskiego boga podziemnego świata zmarłych. W swoim najbliższym położeniu Pluton znajduje się w odległości 4,3 mld kilometrów od Ziemi, a jego średnica wynosi 2274 km, połowę szerokości Stanów Zjednoczonych. Okrążenie Słońca zajmuje Plutonowi 248 ziemskich lat, a dzień na planecie jest równy około 6,5 ziemskim dniom. Ziemianin, ważący około 70 kg, na Plutonie będzie ważył jedynie 5 kg.
