Saturn
Saturn jest szóstą planetę Układu Słonecznego, oddalona od Słońca. Jest to planeta całościowo składająca się ze skomplikowanych gazów, a wielkością przebija ją tylko Jowisz. Saturn swoim kształtem był znany już we wczesnym świecie starożytnym - wszystko dzięki najbardziej charakterystycznej jego cesze - ogromnym, otaczającym go pierścieniom, których główne składniki to nic innego jak lód oraz wielkie odłamki skalne. Saturn posiada sześćdziesiąt jeden satelitów, ale nie wiadomo, czy gdzieś tam nie krążą jeszcze inne, niezbadane przez człowieka.
Nazwa planety została zaczerpnięta z imienia rzymskiego boga. Pierścienie tej planety czynią ją najatrakcyjniejszą wizualnie planetą, jaka znajduje się we wzrokowym zasięgu człowieka. Saturn można dostrzec już przez niewielki amatorski telefkop wielkości stu milimetrów. Jeżeli pogoda sprzyja, można dostrzec także przerwę między pierścieniami, która nazywa się przerwą Cassiniego. W Polsce w większej części roku Saturn jest cały czas dostępny dla obserwatorów. Ziemia Podobnie jak wszystkie gwiazdy i planety, przekrojona Ziemia przypominałaby gigantyczny owoc. Licząc od powierzchni najpierw jest twarda skorupa o grubości około 40 kilometrów pod lądami i 10 kilometrów pod wodami. Niżej leży płaszcz z roztopionych skał magmy o grubości 3000 kilometrów. Wreszcie w środku ziemi znajduje się jądro zbudowane z żelaza i niklu. Zewnętrza część jądra to płyn o temperaturze 3700 stopni Celsjusza, a wewnętrzna jest ciałem stałym. Wynika to z ogromnego ciśnienia wewnątrz ziemi. Rozgrzane jądro ziemi działa na resztę naszej planety jak palnik kuchenki. Skały rozgrzane przez jądro topią się i unoszą, oziębiają przy powierzchni i ponownie opadają. Nic dziwnego, że nieustannie atakowana od dołu skorupa ziemska nie jest zwartą powłoką. Dzieli się na wiele płyt, które przemieszczają się w rytm ruchów wrzącej magmy. Ruchy te bardzo powoli, ale systematycznie zmieniają kształt ziemi. W miejscach, gdzie spotkają się dwie góry lub płyty powstają wielkie rowy oceaniczne. Na kształt ziemi maja także inne czynniki: wiatr, erozja, opady.
Uran
Uran jest siódmą planetą oddaloną od Słońca należącą do Układu Słonecznego. Jest trzecią planetą pod względem wielkości oraz czwartą, jeśli chodzi o masywność planet z naszego systemu. O takich planetach jak Uran mówi się "gazowy olbrzym". Nazwa planety została zaczerpnięta z greckiej mitologii, oznaczającej boga Uranosa. Co ciekawe, jest to wyjątek od reguły, bo dotychczas nazewnictwo wszystkich planet sięgających mitów wybieranło mity rzymskie, a tutaj mamy do czynienia z grecką mitologią. Ma wokół siebie dwadzieścia siedem księżyców, chociaż do końca nie wiadomo, czy jeszcze raz tyle nie zostało do odkrycia.
Uran, podobnie jak Saturn, ma wokoło siebie pierścienie, ale są jednak tak cienkie i mają tak delikatne właściwości, że z odległości Ziemi nie można ich obserwować przy pomocy żadnego urządzenia. Skąd zatem wiadomo, że znajdują się tam one? Ano przy pomocy specjalistycznego teleskopu zamontownaego na samolocie w tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym siódmym roku. Potwierdziła to sonda Voyager2 w tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym szóstym roku. Wenus Piękna nazwa pochodząca od rzymskiej bogini miłości oraz zbliżona do rozmiarów ziemi mogłaby sugerować, że Wenus jest miłą bliźniaczą siostrą naszej palety. Jednak są to tylko pozory. Wyjątkowa jasność planety pochodzi stąd, że otacza ją gruba warstwa chmur, która odbija aż 60 procent światła słonecznego. Atmosfera Wenus składa się głównie z dwutlenku węgla, gazu odpowiedzialnego za tak zwany efekt cieplarniany. Zatrzymuje on zarówno ciepło promieniowania słonecznego, jak i to, które wydobywa się z wnętrza planety. W rezultacie temperatura na powierzchni Wenus wynosi aż 470 stopni Celsjusza, a ciśnienie jest równie ciśnieniu na dnie ziemskiego oceanu. W takich warunkach nawet niektóre metale, takie jak: ołów, są cieczą. Niezwykle gruba i ciężka warstwa atmosfery pełni jednak funkcję skutecznego pancerza, który chroni Wenus przed meteorytami. W 1990 roku nad Wenus przeleciała amerykańska sonda kosmiczna Magellan, która zbadała ją dokładnie. Okazało się, że 85 % planety to równiny, ogromne płaskowyże i góry wyższe od ziemskich.
