Droga mleczna

Droga Mleczna jest galaktyką, w której wszyscy żyjemy. Jest to - jak wiadomo - ogromnych rozmiarów kosmiczny teren, gdzie znajduje się między innymi nasz Układ Słoneczny. Bardzo często spotyka się określnie "nasza galaktyka" bądź "Galaktyka" (z dużej litery) z tego względu, że właśnie w niej istniejemy i żyjemy i najprawdopodobniej jeszcze długo, jeśli w ogóle, nie wyjdziemy poza jej tereny. Szacunki naukowców mówią, że Droga mleczna zawiera średnicą około stu tysięcy lat świetlnych, a jej grubość wynosi około dwunastu lat świetlnych. Religia i wiara Można dostrzec jej skraj na niebie przy pomocy bardzo dobrych teleskopów, ale można wtedy ujrzeć jedynie białą smugę, która brnie mlecznie po całym niebie. To właśnie dlatego tak została nazwana nasza galaktyka - ze względu na to, że przypomina smugę mleka rozciągającą się po szklanym stole. Wyobrażenie naukowców naszej Drogi Mlecznej przedstawia ją jako spiralną galaktykę, której centrum zajęty jest przez między innymi nasz Układ Słoneczny. Najbardziej podobną galaktyką do naszej jest Galaktyka Andromedy, która również widziana jest z naszej planety. Co wiemy o początku? Nawet historia wszechświata ma swój początek. Podstawowy akt stworzenia każdego atomu, każdej gwiazdy i każdej galaktyki miał swój początek właśnie w wielkim wybuchu. Wielki wybuch jest naszą teorią początku wszechświata, ale przez wiele lat ludzie zakładali, że wszechświat istniał zawsze. Teoria o wielkim wybuchu ulęgła poważnemu ugruntowaniu z uwagi na poszerzającą się wiedzę naukowców, powszechnie już zaakceptowana. W teorii tej jest jeszcze wiele niewiadomych: tak naprawdę nie wiadomo co wybuchło, dlaczego i co się stało, zanim wybuchło. Tę wiedzę trzeba będzie jeszcze uzupełnić, by móc jeszcze dokładniej zrozumieć powstanie wszechświata.

Komety

omety są małymi ciałami niebieskimi należącymi do Układu Słonecznego. Ich średnica w normalnych warunkach nie przekracza więcej niż zaledwie kilka kilometrów, a ich skład w większości to po prostu lód. Wiele komet jest pozostałością po jednej większej komecie, tak jak na przykład ma to się w przypadku grupy Kreutza. Istnieją też komety okresowe, które poruszają się po niewielkich orbitach kosmicznych, które nie trwają dłużej niż dwieście lat. Religia i wiara Jednak większe orbity mogą przetrwać nawet do kilku tysięcy lat, a nawet i milionów. Uderzenie takiej komety w powierzchnię planety zawsze powoduje jej wielkie uszkodzenia, dlatego jednym z większych zagrożeń, jakiego obawia się ludzka rasa, jest właśnie uderzenie w Ziemię przez kometę, co mogłoby pozbawić całkowitego życia każdy żyjący organizm naszej planety, z bakteriami włącznie. Ostatnie poważne uderzenie komedy w inne ciało niebieskie zarejestrowano w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym czwartym roku - miało to miejsce na Jowiszu. Badania Jowisza. Dwa lata od wystartowania z Ziemi, Voyagery dotarły do Jowisza. Wtedy to otrzymano pierwsze zdjęcia tej planety, które potwierdziły przypuszczenia o wiatrach, wiejących z prędkością setek kilometrów na godzinę oraz ogromne cyklony. Największą ciekawość wzbudzała wielka czerwona plama, trzykrotnie większa od Ziemi. Udało się także zobaczyć nieco bliżej księżyce Jowisza. Podczas lotu sondy sfotografowały cztery największe księżyce tej planety. Spodziewano się znaleźć martwe światy, przypominające nasz księżyc, jednak otrzymane zdjęcia całkowicie zaprzeczyły dotychczasowym przypuszczeniom: odnaleziono tam jeziora płynnej lawy, co wskazuje na aktywność wulkaniczną.